नेपालगञ्ज : नेपालगञ्ज उप–महानगरपालिकाको मुटु धम्बोझी चोक छेउमा लहरै स्याउ बेच्नेहरुको ताँती छ । अधिकांश महिलाहरु यसरी कर्णालीमा उत्पादन भएको त्यसमा पनि जु्म्लाको स्याउ मात्रै बेच्न बसेका हुन्छन् ।
यो स्याउको सिजन हो । नेपालगञ्ज भारतसंग सिमा जोडिएकोले पनि यहाँ भारतीय उत्पादनका स्याउ पनि बजारमा भेटिए पनि नेपाली स्याउ नै उपभोक्ताको पनि पहिलो राजाई जुम्ला तथा कर्णालीको स्याउ नै पर्ने गरेको छ ।
जुम्ला हाटंिसजाकी राजकन्या बोहराले नेपालगञ्जको धम्बोझीमा जुम्लाको स्याउ बेच्दै आएकी छन् । एकसय रुपैंयाँदेखि एक सय ५० रुपैंया प्रति केजीसम्ममा जुम्ली स्याउ बेच्दै आएकी उनले अघिल्लो वर्ष जत्तिको स्याउको व्यापार हुन नसकेको बताईन ।
उनले भनिन्–‘ पोहर परारको जस्तो व्यापार नै छैन । मानिसहरुको चहलपहल नभएर होकी केले हो ।’ उनले मानिसहरुको चहलपहल पनि कम भएकोले व्यापार नभएको हुनसक्ने आकलन गरेकी छन् ।
धम्बोझी मै स्याउ बेच्दै गरेकी कालिकोट चिल्खायाकी सावित्री ढकालले हरेक बर्ष स्याउको सिजनमा २ महिना जुम्ली स्याउको व्यापार गर्दै आएकी छन् । उनले एक सिजनमा ६० हजारदेखि डेढ लाखसम्मको कमाई हुने गरेको बताईन ।
यसबर्ष भने अघिल्ला वर्षमा भन्दा थोरै व्यापार भएको जुम्ला सिँजाका आशा भण्डारीको भनाई छ । धम्बोझी चोकमै बसेर जुम्ली स्याउ बेच्ने हरेक व्यापारीहरु एकै दिनमा ५–६ देखि १०–१५ कार्टुनसम्म स्याउ बेच्ने गरेका छन् ।
नेपालगञ्जबाट बाहिर जानेहरुले पनि जुम्लाको स्याउ कोशेलीको रुपमा लैजानेको पनि रोजाईमा पर्ने गरेको छ । ‘खानामा स्वादिलो र अर्गानिक भएको कारणले पनि जुम्लाको स्याउ सबैको रोजाईमा पर्ने गरेको छ । तर, बेच्ने निश्चित ठाँउ नभएकोले हामीलाई समस्या भएको छ’–उनले भनिन ।
धम्बोझी चोकमा भदौ पहिलो हप्तादेखि नै जम्ली स्याउको बिक्री–वितरण सुरु हुन्छ । यो व्यापार तिहारसम्म मात्रै गर्ने व्यापारीहरु बताउछन् । जुम्ली स्याउ पछिल्लो समय ब्राण्ड बन्दै गएको भएपनि व्यवसायिक स्थान अभावको कारण बाटोमा बसेर बेच्नुपर्दा ट्राफिक प्रहरी, नगर प्रहरी लगायतबाट बेला बेला हुने अबरोधका कारण समस्या हुने गरेको उनीहरुको भनाई छ ।
धम्बोझीमा जुम्ली स्याउ बेच्नेहरुले आफुहरुलाई ट्राफिक प्रहरी, नगर प्रहरीले बेला–बेलामा दुख दिने गरेको गुनासो गर्छन । उनीहरु भन्छन–‘ ठेलामा राखेर भारतीय र अन्य ठाँउबाट आयात गरिएका स्याउ बेच्नेहरु निर्धक्क व्यापार गरिरहेका छन् हामीलाई भने ट्राफिक प्रहरी, नगर प्रहरीले बेला–बेलामा दुख दिने गरेको छ । कहिले स्याउ फाल्ने र लगिदिने गरेर हैरान पार्ने गरेको छ ।’
