सदरलाइन / कमल डाँगी
५ चैत, नेपालगन्ज : चार महिना अघिसम्म रेहमुना हल्वाईलाई ‘पकेट खर्च’ पनि आमा,बुवासंग माग्नु पथ्र्यो, तर, अहिले दिन फेरिएको छ । उनी आमा, बुवालाई खर्च दिन्छन् भने बहिनीहरुको पढाई खर्च व्यहोर्छिन ।
‘आफ्नै व्यवसाय शुरु गर्दा आत्मनिर्भर भईने रहेछ । उस्तै परे साथीभाईलाई पनि म सापट दिने भइसकेकी छु’–नेपालगन्ज, घोसीटोल निवासी १८ वर्षिया रेहमुनाले भनिन–‘ सबैको सहयोगबाट यो पसल भयो । खुसी छु ।’ बा“केमा सन्चालनमा रहेको सामाजिक विकास मन्चको ‘बुलगारी’ परियोजना अन्र्तगत उनलाई प्राविधिक सिप र आर्थिक सहयोग भएपछि उनको जीवनमा परिवर्तन आएको हो ।
उनले सो परियोजना अन्र्तगत समोशा, दालमोठ, छोला लगायतका नास्ताहरु बनाउने सिप सिकेकी थिईन । त्यसपछि संस्थाले ग्याँसं, चुल्हाृे लगायतका महत्वपूर्ण सामाग्रीहरु प्रदान गरेको थियो । यसका साथै २८ हजार रकम समेत सहयोग गरेको उनले बताईन । ‘यो सबै कुराको सहयोग पाएपछि मैले घरमै पसल राखे । त्यसपछि घर अगाडि नै रहेको मदरसालाई लक्षित गरी बिक्री शुरु गरे’–उनले भनिन् ।
यही पसल राखेर उनले राम्रै आम्दानी गरि रहेकी छन् । कक्षा दशसम्म पढे पछि आर्थिक अभावका कारण पढ्न बन्चित भएकी उनी बहिनीहरुलाई भने पढाउने बिचारमा छिन् । आगामी दिनमा अझै पसल बढाउने उनको सोंच छ । त्यसका लागि संस्थामा आफुले जानकारी गराइसकेको उनले बताई । उनले भनिन्,—‘ सहयोग गर्छौ भन्नु भएको छ , हेरम के हुन्छ ।’
पसल राखेपछि आफुलाइृ अहिले थोरै पैसाका लागि पनि अरुको हात थाप्न नपरेको उनले बताईन । अझ यसलाई बढाउने सके बहिनीहरुको उच्च शिक्षाका लागि सहज हुने उनको तर्क छ ।