रेडियो सुचना, मनोरन्जन अनि समाचारका लागि एउटा अत्यन्तै सरल माध्ययम हो । देशमा पछिल्लो पटक संचारको विकास द्रुत गतिमा वढेसगैं रेडियो पनि सोचेभन्दा निकै वढि खुले । ईलोक्टोनिक मिडिया भएकाले स्वभावैले यस क्षेत्रमा लाग्ने युवायुवतीको संख्यामा पनि ह्वातै वृद्दि भयो । विशेषत ग्यालमरको सज्ञां दिन मिल्ने रेडियो अनि टेलिभीजनमा लोकप्रृयता कमाउने धुनमा थुपै्रै युवा जमात तन मन अनि धन खर्चेर लागेको पाईन्छ ।
सरकारले एफएम रेडियोको लाईसेन्स दिनमा कति पनि कन्ुजुसाई नगर्दा अहिले टोल टोलमा बर्गेल्ती खुलेका अधिकाशं रेडियोहरुमा अहिलेका नयाँ जेनेरेशन यानी अहिलेका युवापिढिको बलियो पकड छ । प्रमाणपत्र तह सक्काएका ,स्नातक तहमा पड्दै गरेका धेरैजसो किशोर किशोरीहरु यो क्षेत्रमा ईच्छुक भएको खेखिन्छ ।
२०६४ सालपश्चात नेपालगन्जमा खुलेका सवैजसो ईलोक्टोनिक मिडीयामा ८० प्रतिशत युवा पुस्ताको बर्चश्व छ । रेडियो क्षेत्रमा छोटो समयमा लोकप्रृय हुन सकिने अनि करियर भन्दा पनि पार्टटाईमका रुपमा लिन खोज्ने धेरैजसो ढुलमुले प्रवृतिका किशोर किशोरीले यहाका सचारमाध्यमहरुका लागि आवश्यक कर्मचारीहरु फुलफील गरेका छन् ।
गुणस्तरियता र व्यवसायिकतालाई सगंसगै लैजानुर्पे अवस्थामा यहाँका सचांर उद्यमिले पनि खालि व्यवसायिकतामा मात्र जोड दिदा सचांरक्षेत्रमा भविष्य वनाउन चाहाने युवावर्गका लागि अहिलेको परिपेक्ष्यमा सोचेअनुसारको स्कोप भने देखिदैन । देशमा वढेको वेरोजगारी समस्या अनि सानोतिनो काममा भएपनि ईङगेज होऔ भन्ने नेपाली प्रवृतिका कारण अझैपनि रेडियोले कर्मचारीको अभाव भने महसुस गर्न पाएको छैन । यहाका मिडीयाका लागि हरेक तीन–तीन महिनामा नयां कर्मचारीको अनुहारलाई लन्च गर्न सक्ने वेरोजगार युवा जनशतिm यस क्षेत्रमा अझै विधमान छ, तर त्यो वास्तविक करियर वनाउने अनि मिडीयाका लागि हितकारी युवा जमात भने पक्कै होईन । केवल देखावटि अनि सस्तो लोकप्रियता कमाउन खोज्ने समुह हो ।
मध्यपश्चिमको कुरा गर्दा सुरुवाति समयम २०६५ ताका रेडियोको स्कोप पनि अत्यन्तै राम्रो महसुस गरीएको थियो , फलस्वरुप यसमा आउन चाहाने युवाहरुको आर्कषणको सिमा थिएन । वास्तवमै क्षमतावान अनि रेडियो फील्डमा भविष्य वनाउन खोज्ने युवापीढि एफएम लाईनमा होमिन्थे । तर अहिले त्यो समय रहेन, मार्केटले थेग्न नसक्ने रेडियो स्टेसन खोल्नु अनि त्यसमा आवद्ध सचांरकर्मिको योग्यतामाथि श्रोतहरुवाट नै प्रश्न चिन्ह खडा हुनु यी यावत कुराहरुले गर्दा पछिल्लो समयमा रेडियोको लोकप्रियता खस्कियो, सगंसंगै यस क्षेत्रमा सोचेअनुसारको आम्दानी समेत गर्न नसिकिने भएका कारण दिर्घकालिन रुपमै यसमा टिकेर काम गर्ने युवाढिकोको संख्या भने पक्कै ओरालो लाग्ने क्रममा छ ।
रेडियोमा लामो समय व्यतित गरेका पुराना रेडियोकर्मिहरुको भनाईलाई उल्लेख गर्ने हो भने पनि अव त्यो दिन रहेन जतिवेला रेडियो कै लागि घर परिवार अनि छरछिमेकवाट काम गर्नकै लागि प्रोत्साहन मिल्थ्यो ,तर त्यो अहिले विगत वनिसकेको छ । एक दशकमा नेपालमा भएको संचारको विकास अनि यसले ल्याएको परिवर्तनलाई हामिले देखिसकेका छौं तथापि यसमा मेरुदण्डको भुमिका निर्वाह गर्ने सवैखाले कर्मचारीको मापदण्ड हुने कि नहुने या खालि परिवर्तनमात्र हेर्ने । विषय सोचनिय छ । यसर्थ अव रेडिया संचालन गर्ने उद्यमी अनि यससंग सम्वन्धित सम्पुर्ण क्षेत्रमा परिवर्तनको खाचों छ , रेडियोको गुणस्तरियता अनि व्यवस्थापनका लागि गतिलो सरकारी मापदण्ड पनि । लेखक रेडियोकर्मी हुन
बर्गेल्ती खुलेका एफएम रेडियोले उब्जाएका गुणस्तरीयताको प्रश्न
२२ पुष २०७३, शुक्रबार ०५:१९
